Caspar David Friedrich, „Kredowe skały Rugii”, 1818 – w audycji „Jest taki obraz”
Friedrich często powracał do swych ulubionych motywów, wśród nich były przedstawienia niewielkich postaci w obliczu natury, góry, ruiny gotyckich opactw, cmentarze w dębowych lasach. Wiele z nich znajdowało się na bałtyckiej wyspie Rugii. Zostały jednak przetworzone na potrzeby romantycznej wizji. Niewielkie figurki w obrazach Friedricha skonfrontowane są z monumentalną przyrodą, często wyolbrzymioną, jak w przypadku kredowych skał, czy ruin kościołów na Rugii, które w rzeczywistości nie są tak wielkie, jak w malowidłach romantycznego pejzażysty.
W „Kredowych skałach Rugii” Friedrich zdaje się dawać dwojaki klucz do odczuwania natury. Dwie postaci z obrazu wypatrują czegoś w dole na dnie urwiska, zainteresowane są jedynie ziemskimi sprawami, podczas gdy jeden z mężczyzn oparty o skałę w zamyśleniu patrzy w dal. A zatem nawet w obliczu piękna natury, zdaje się wskazywać Friedrich, można go dostrzegać, bądź nie, można go nawet w ogóle nie szukać.
Caspar David Friedrich, „Kredowe skały Rugii”, 1818, Museum Oskar Reinhart am Stadtgarten, Winterthur – w audycji Polskiego Radia „Jest taki obraz”.
Może zainteresuje Cię...
Wszelkie teksty przedstawione na stronie grazynabastek.pl są objęte prawem autorskim. Kopiowanie, przetwarzanie, rozpowszechnianie tych materiałów w całości lub w części bez zgody Autorki jest zabronione.
Projekty logotypów: Darek Bylinka – Ubawialnia
Wykonanie strony: Sztuka do kawy
Zdjęcie w nagłówku strony: © Matthew Hollinshead