Francisco Zurbaran, „Madonna Różańcowa”, 1638-1639 – w audycji „Jest taki obraz”
Dzisiaj to monumentalny obraz prezentowany w ramie w przestrzeni muzealnego wnętrza. Jego przeznaczeniem nie były jednak ściany jakiejkolwiek galerii. Był częścią ogromnego „retablo” – wielkiej nastawy ołtarzowej, zamykającej prezbiterium w kościele Nuestra Señora de la Defensión w hiszpańskim miasteczku Jerez de la Frontera, niedaleko Kadyksu. Nastawa miała około 15 metrów wysokości, składała się z kilkunastu obrazów Francisca Zurbarana o różnych rozmiarach i kilkunastu rzeźb, w tym 12 apostołów naturalnej wielkości.
Jednym z obrazów, znajdującym się najprawdopodobniej pośrodku dolnego rzędu trójkondygnacyjnej nastawy ołtarzowej była „Madonna Różańcowa”, należąca obecnie do zbiorów Fundacji im. Raczyńskich przy Muzeum Narodowym w Poznaniu. Odtworzenie pierwotnego wyglądu ołtarza nie jest łatwe, został rozmontowany w XIX wieku, a składające się na niego obrazy i rzeźby rozproszone są po całym świecie. Pewne wyobrażenie o tym, jak mógł wyglądać jest inna siedemnastowieczna nastawa, znajdująca się w kościele w Plasencia.
Modlitwa różańcowa ma szczególne znaczenie dla zakonu dominikanów. Według legendy założyciel zakonu Dominik Guzman otrzymał różaniec od Marii. W poznańskim obrazie Madonnie z Dzieciątkiem towarzyszą ważni dominikańscy reformatorzy, w tym Dominik Hélion, autor obecnej formuły różańca.
Francisco Zurbaran, „Madonna Różańcowa”, 1638-1639, Muzeum Narodowe w Poznaniu – w audycji Polskiego Radia „Jest taki obraz”.
Może zainteresuje Cię...
Wszelkie teksty przedstawione na stronie grazynabastek.pl są objęte prawem autorskim. Kopiowanie, przetwarzanie, rozpowszechnianie tych materiałów w całości lub w części bez zgody Autorki jest zabronione.
Projekty logotypów: Darek Bylinka – Ubawialnia
Wykonanie strony: Sztuka do kawy
Zdjęcie w nagłówku strony: © Matthew Hollinshead