G. F. Kersting, „Hafciarka”, 1817 – w audycji „Jest taki obraz”
Georg Friedrich Kersting (1785-1847) był zaprzyjaźniony z Casparem Davidem Friedrichem, którego uważa się za najwybitniejszego niemieckiego romantyka. Kersting natomiast wpadł do szufladki Biedermeier. Jedna z wersji jego „Hafciarki" znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie i dobrze pokazuje, dlaczego Biedermeier nazywa się niekiedy „udomowionym romantyzmem".
„Hafciarka” Kerstinga wpasowuje się idealnie w stereotyp biedermeierowskiego obrazu. To domowa idylla, w którym kobieta, w gustownym saloniku, oddaje się rytuałom codzienności. Idylla, a jednocześnie odzwierciedlenie moralnego ładu i społecznej harmonii, stabilizacji, pracowitości i rodzinnego etosu klasy średniej.
W obrazie sportretowana jest malarka Luiza Seidler, protegowana Goethego. Salonik, w którym jest ukazana należy do Gerharda von Kügelena, również malarza, zaprzyjaźnionego, podobnie jak i sama Seidler z Kerstingiem i Friedrichem. Jej obecność w Dreźnie, w domu przyjaciół, nie była jednak spowodowana jedynie odwiedzinami u dobrych znajomych. Młoda wdowa przebywała tam, aby oderwać myśli po śmierci młodo zmarłego męża. Malarstwo, muzyka, haft, domowe zacisze i natura (wszystkie te elementy znajdują się w obrazie) są zatem nie tylko składnikami mieszczańskiej arkadii, ale też ukojeniem w żałobie.
G. F. Kersting, „Hafciarka”, 1817, Muzeum Narodowe w Warszawie – w audycji Polskiego Radia „Jest taki obraz”.
Może zainteresuje Cię...
Wszelkie teksty przedstawione na stronie grazynabastek.pl są objęte prawem autorskim. Kopiowanie, przetwarzanie, rozpowszechnianie tych materiałów w całości lub w części bez zgody Autorki jest zabronione.
Projekty logotypów: Darek Bylinka – Ubawialnia
Wykonanie strony: Sztuka do kawy
Zdjęcie w nagłówku strony: © Matthew Hollinshead