Johannes van Eyck, „Madonna z kanonikiem van der Paele”, 1436 – w audycji „Jest taki obraz”
Św. Jerzy kłania się Madonnie, kanonik Joris van der Paele zdjął okulary i podniósł wzrok znad modlitewnika, św. Donacjusz zastygł – wszystkie te posągowe postaci uczestniczą w adoracji Madonny i Dzieciątka. To duchowa wizja zamożnego lecz starego i schorowanego kanonika. Za życia zamówił u najwybitniejszego żyjącego malarza obraz, w którym przedstawiony jest już w Królestwie Niebieskim.
W XV wieku katolicy prowadzili z Bogiem przewrotne negocjacje. Powszechnie wierzono, że dobre uczynki, pobożność i modlitwa zapewnią powodzenie w życiu wiecznym. Panowało powszechne przekonanie, że im więcej ufunduje się kościołów, kaplic, dzieł sztuki do wnętrz sakralnych, a nawet świec zapalanych do mszy, tym łatwiej będzie się zbawionym. Stąd tak wielka w owym czasie liczba donacji i aktów pobożności. Kanonik van der Paele łożył duże sumy na kolegiatę w Brugii, opłacił również msze w intencji zbawienia swej duszy.
Malowidło Jana van Eycka również miało stanowić przedmiot nabożeństw proszalnych, upamiętniać kanonika, ale zarazem być obiektem modlitw za jego duszę przez żyjących.
Johannes van Eyck, „Madonna z kanonikiem van der Paele”, 1436, Groeningemuseum, Brugia – w audycji Polskiego Radia „Jest taki obraz”.
Może zainteresuje Cię...
Wszelkie teksty przedstawione na stronie grazynabastek.pl są objęte prawem autorskim. Kopiowanie, przetwarzanie, rozpowszechnianie tych materiałów w całości lub w części bez zgody Autorki jest zabronione.
Projekty logotypów: Darek Bylinka – Ubawialnia
Wykonanie strony: Sztuka do kawy
Zdjęcie w nagłówku strony: © Matthew Hollinshead