Lucian Freud, „Benefits Supervisor Sleeping", 1995 - audycja „Jest taki obraz"
Sue Tilley, zwana Big Sue, pozowała Lucianowi Freudowi do tego portretu w 1995 roku. Sesje trwały po 5 godzin, podczas których modelka często spała. I tak malarz ją uchwycił - drzemiącą na rozklekotanej i wybebeszonej kanapie.
Studiował każdą bliznę i plamkę na jej ciele. Fascynowała go ilość skóry Sue i brak jakichkolwiek śladów mięśni czy kości. A zatem ostatnim wielkim malarskim akordem horyzontalnych, nagich piękności w historii europejskiego malarstwa stała się otyła Benefits Supervisor (oryginalny tytuł obrazu brzmi: "Benefits Supervisor Sleeping", co jest odniesieniem do zawodu Sue Tilley, która pracowała w londyńskim urzędzie pracy).
Naga, leżąca kobieta to invenzione malarzy weneckich z początku XVI wieku. Nagie piękności, zarówno we wnętrzach, jak i w pejzażu, przedstawiali liczni malarze: Tycjan, Cranach, Rubens, Velázquez, Goya, Ingres, Manet, Gauguin, Picasso, Matisse, Balthus, Modigliani, Łempicka, Freud. Nie sposób wymienić ich wszystkich. Jednak przełomowym obrazem w długiej serii nagich piękności, prezentujących wdzięki na łożach i kanapach, była "Olimpia" Édouarda Maneta. W tym przedstawieniu miejsce mitologicznej bogini miłości zajęła bowiem paryska prostytutka. Wcześniejsze tego typu przykłady - obrazy z wizerunkami ziemskich piękności, a nie idealizowane wyobrażenia Wenus, nie były powszechnie znane. "Maja naga" Francisca Goi była obrazem gabinetowym, niedostępnym publicznie aż do początku XX wieku.
Obraz Maneta przełamał wielowiekowe tabu, a miejsce bogiń zaczęły zajmować paryskie kokoty, anonimowe modelki artystów, ich żony i kochanki, zwykłe kobiety, które nie musiały już przyjmować póz Wenus, Danae czy Diany.
O obrazie Luciana Freuda "Benefits Supervisor Sleeping" - w audycji Polskiego Radia "Jest taki obraz"
Może zainteresuje Cię...
Wszelkie teksty przedstawione na stronie grazynabastek.pl są objęte prawem autorskim. Kopiowanie, przetwarzanie, rozpowszechnianie tych materiałów w całości lub w części bez zgody Autorki jest zabronione.
Projekty logotypów: Darek Bylinka – Ubawialnia
Wykonanie strony: Sztuka do kawy
Zdjęcie w nagłówku strony: © Matthew Hollinshead