Paolo Veronese, „Uczta w domu Leviego”, 1573 – w audycji „Jest taki obraz”
W 1571 roku w refektarzu dominikanów przy Santi Giovanni e Paolo w Wenecji spłonęła „Ostatnia wieczerza” Tycjana. Sceny z przedstawieniem ostatniego posiłku Chrystusa z apostołami były często umieszczane w refektarzach instytucji religijnych - zakonnicy spożywający posiłki mogli poddać osobistej refleksji nowotestamentowe wydarzenie. Zgodnie z Ewangeliami, ostatnia wieczerza nastąpiła tuż przed aresztowaniem i ukrzyżowaniem. Padły wówczas prorocze słowa Chrystusa o zdradzie jednego z uczniów. Malowidła ilustrowały Ewangelię, ale odnosiły się również do ustanowienia sakramentu eucharystii.
Po zniszczeniu dzieła Tycjana, namalowanie kolejnej ostatniej wieczerzy, weneccy dominikanie zlecili modnemu wówczas w mieście malarzowi Paolowi Caliariemu, zwanemu Veronese. Artysta zasłynął już kilkoma wielkoformatowymi kompozycjami. Sukces „Uczty w domu Lewiego” do refektarza benedyktynów na San Giorgio Maggiore sprawił, że kolejne wspólnoty monastyczne zamawiały u niego pełne rozmachu, znakomicie zakomponowane, monumentalne malowidła.
W obrazie dla dominikanów Veronese, w przeciwieństwie do innych renesansowych malarzy, nie skupił się na oddaniu religijnego przesłania ostatniego posiłku Chrystusa z uczniami. Malowidło sprawia wrażenie tłumnie wypełnionej sceny teatralnej ze znakomitą, iluzjonistyczną, otwierającą się w głąb dekoracją. Postać Chrystusa, chociaż jest umieszczona centralnie, pod środkową arkadą olbrzymiej loggi, ginie w tłumie. Oprócz apostołów do stołu zasiadło wielu innych gości, a wokół kręcą się błaźni, psy, koty, pijacy i niemieccy lancknechci… Umieszczenie tych postaci ściągnęło Paola Veronese przed sąd inkwizycji. Ale czyż wielki obraz nie wymaga dużej ilości postaci? – tłumaczył się malarz. Czy w domu bogatego gospodarza nie pije się i nie je dużo? Sąd nakazał przemalowanie kompozycji, stanęło jednak na tym, że malarz zmienił tytuł. Ostatnia wieczerza stała się Ucztą w domu Lewiego.
Paolo Veronese, „Uczta w domu Leviego”, 1573, Museo dell’Accademia, Wenecja – w audycji Polskiego Radia „Jest taki obraz”.
Może zainteresuje Cię...
Wszelkie teksty przedstawione na stronie grazynabastek.pl są objęte prawem autorskim. Kopiowanie, przetwarzanie, rozpowszechnianie tych materiałów w całości lub w części bez zgody Autorki jest zabronione.
Projekty logotypów: Darek Bylinka – Ubawialnia
Wykonanie strony: Sztuka do kawy
Zdjęcie w nagłówku strony: © Matthew Hollinshead