Pendant
Pendant to dzieła sztuki pomyślane jako para. Zazwyczaj były eksponowane obok siebie (chociaż historia często je rozdzielała), a dopełniały się tematycznie i kompozycyjnie. Najczęściej na pendant składały się portrety małżonków, łączyło je tło, proporcje i pozy postaci, które zwrócone były ku sobie. W 1634 roku Rembrandt namalował portrety Martena Soolmansa i Oopjen Coppit z okazji ślubu (patrz il.). Pendant tworzyły nie tylko portrety, czy wizerunki postaci mitologicznych; uzupełniać mogły się również pojęcia alegoryczne, albo przedstawienia przeciwstawnych zjawisk (np. poranek i wieczór).
Rembrandt, „Portret Martena Soolmansa i Oopjen Coppit”, 1634, Louvre, Paryż i Rijksmuseum, Amsterdam (współwłasność)
We współczesnej sztuce zasady łączenia dzieł w pary są bardziej swobodne niż w dawnej. Za pendant można uznać dwa przedstawienia stworzone przez Kehinde Wiley’a. Monumentalny obraz i rzeźba Wiley’a pokazują śpiących, a raczej martwych bohaterów – ich pozy nawiązują do dawnej ikonografii męczenników i wojowników. Tyle tylko, że heroicznych, poległych Hektorów, czy Hannibali zastępują nikomu nie znani czarnoskórzy młodzi mężczyźni i kobiety.
Kehinde Wiley, widok wystawy „An archeology of silence”, 21 kwiecień–24 czerwiec 2022, La Biennale di Venezia, Fondazione di Giorgio Cini
Może zainteresuje Cię...
Wszelkie teksty przedstawione na stronie grazynabastek.pl są objęte prawem autorskim. Kopiowanie, przetwarzanie, rozpowszechnianie tych materiałów w całości lub w części bez zgody Autorki jest zabronione.
Projekty logotypów: Darek Bylinka – Ubawialnia
Wykonanie strony: Sztuka do kawy
Zdjęcie w nagłówku strony: © Matthew Hollinshead